شواهدی هولناک از گورستان های باستانی

مطالعه ی اسکلت های پیدا شده از گورستان های باستانی نشان می دهد که تا اواخر دوره ی دیرینه سنگی و اوایل دوره نوسنگی،روش های حمله و دفاع رایج و بسیار وحشیانه شده بود؛در میان دفن شدگان که بین ۳۴ هزار تا ۲۲ هزار سال قبل از میلاد در اروپای مرکزی و غربی دفن شده اند،تعداد بسیاری با اسلحه کشته شده بودند.

انسان اولیه

در ایتالیا اسکلتی پیدا شده که در ستون فقراتش نیزه یا آتلاتل (نوعی سلاح قدیمی که با آن نیزه پرتاب می کردند) فرو رفته است؛در فرانسه جمجمه ای به دست آمده است که شواهد نشان می دهد پوست سرش را کنده بوده اند؛جمجمه های مردان بیشماری را هم چماق شکسته است؛به خصوص شواهد هولناکی از گورستانی در مرز میان مصر و سودان به دست آمده است که مربوط به دوازده هزار تا پنج هزار سال قبل از میلاد می شود؛از ۵۹ اسکلت به دست آمده،در بدن چهل درصدشان نیزه سنگی گیر کرده است؛بدن یکی از آنها شش بار،یکی نوزده بار و سومی ۲۱ بار سوراخ شده است،به علاوه،به نظر می رسد که افراد دشمن،برخی از این بخت برگشتگان را پس از شکست خوردن در جنگ به پشت می خواباندند و با زدن تیر به دهانشان کارشان را تمام می کردند،فریل تأکید می کند که شاید قتل عام مفهومی جدید باشد،اما عملی باستانی بوده است.

نظیر چنین گورستان هایی که اسکلت هایی با زخم های جنگی دارند در آلمان،فرانسه،آفریقای شمالی و غرب آمریکا نیز یافت شده است؛شواهد به وضوح نشان می دهند که جنگ پدیده ای نوظهور نیست،مدت ها پیش از ثبت نخستین گزارش جنگ (کمی بیشتر از سه هزار سال پیش) هزاران جنگ ناگفته دیگر هم اتفاق افتاده است؛دلایل بروز رویدادها و نتایج این درگیری ها که به یقین برای شرکت کنندگان در آنها بسیار مهم بوده،برای همیشه از بین رفته است. باید به یاد داشت که زمان،فاتحی بس بزرگتر از هر ارتش انسانی است.

نمونه هایی از سلاح های انسان های اولیه