
مصرف قرص دگزامتازون برای افزایش وزن در کشور ما،رواج زیادی دارد. علت این رواج گسترده،بیشتر به خاطر این است که افراد مختلف مصرف آن را به یکدیگر پیشنهاد می کنند،به طور مثال ممکن است فردی این دارو را مصرف کرده و دچار افزایش وزن شده باشد و سپس به کسی که لاغر است و می […]
مصرف قرص دگزامتازون برای افزایش وزن در کشور ما،رواج زیادی دارد.
علت این رواج گسترده،بیشتر به خاطر این است که افراد مختلف مصرف آن را به یکدیگر پیشنهاد می کنند،به طور مثال ممکن است فردی این دارو را مصرف کرده و دچار افزایش وزن شده باشد و سپس به کسی که لاغر است و می خواهد چاق تر شود،مصرف آن را توصیه کند،بدون اینکه بداند این دارو چه ماهیتی دارد و برای چه بیماریهایی مصرف می شود و اینکه چه عوارضی ممکن است ایجاد کند.
داروی دگزامتازون چیست؟
داروی دگزامتازون که در اشکال مختلفی مثل قرص،آمپول و قطره در بازار موجود است،به گروه داروهای ضدالتهاب استروئیدی یا به طور مصطلح،به گروه کورتون ها تعلق دارد.
این داروها که کشفشان باعث معجزه ای در پزشکی شد،به طور گسترده در درمان بیماریهای مختلف استفاده می شوند و تا به امروز موجب نجات جان انسانهای زیادی شده اند.
این داروها باعث سرکوب سیستم ایمنی شده والتهاب را به خوبی کنترل می کنند،به همین خاطر در درمان بسیاری از بیماریهای خودایمنی و التهابی استفاده می شوند،بیماریهایی مثل:کرون،کولیت اولسروز،لوپوس،روماتیسم،پمفیگوس،آسم،آلرژی،فلج بل،بهجت،استئوآرتریت،آلوپسی آره آتا،پسوریازیس،ویتیلیگو،اگزما،آدیسون،میاستنی گراویس،ام اس و خیلی از بیماریهای دیگر.
اما همانطور که می دانید،برای شروع مصرف هر دارویی،باید ابتدا به پزشک مراجعه کرد و بعد از معاینه و گرفتن شرح حال توسط او،تجویز دارو را به عهده وی گذاشت.
اما متاسفانه این رویه در خیلی از اوقات رعایت نمی شود و مردم به خوددرمانی روی می آورند،که این کار صحیح نیست و گاهی باعث ایجاد مشکلات پیچیده ای می شود.
برخی ار عوارض مصرف نا به جای دگزامتازون:
- افزایش اشتها و وزن: توصیه میشود غذاهای کم کالری استفاده شود.
- افزایش تجمع چربی در صورت، قسمت بالایی کمر و شکم: این حالت بعلاوه تورم بدن باعث پف کردن صورت فرد شده و علامتی به نام صورت ماه (Moon Face) ایجاد میکند. (مثل ماه گرد میشود)
- احتساب نمک و آب در بدن و ایجاد التهاب و ورم (اصطلاحا اِدِم): توصیه میشود غذای بدون نمک استفاده شود.
- جذب سدیم سبب فشارخون بالا میشود.
- دیابت
- التیام دیرهنگام زخمهای موجود در بدن
- پوکی استخوان
- آکنه صورت و بدن
- کاهش بینایی در اثر ابتلا به کاتاراکت (آب مروارید) و گلوکوم (آب سیاه) در مصرف طولانی
- آتروفی و نازک شدن پوست
- زخم معده و گاهی خونریزی گوارشی
- درد و یا تحلیل رفتن عضلات، به دلیل تخریب پروتئینهای بدن:پروتئین غذایی فرد باید حتی الامکان بالا باشد.
- کاهش مقاومت بدن در برابر عفونت، و در صورت ابتلا فرد به عفونت، درمان سختتر میشود.
- رشد موهای زائد
- تغییرات و نوسانات خلقی و تحریکپذیری
- مشکلات روانی مثل افسردگی
- سرکوب عملکرد غدهی فوقکلیوی
- وابستگی فیزیکی بدن به کورتون:در دوزهای بالا و دورههای طولانی مدت رخ میدهد، و به همین دلیل در صورت مصرف طولانی مدت از قطع یکباره و ناگهانی آنها به شدت باید اجتناب شود
- اختلال در خواب
- اختلال در قاعدگی
- ترکهای پوستی(استریا)
- سیاه شدن سراستخوان ران،زانو و شانه(نکروز غیرعفونی استخوان):که در نهایت ممکن است به تعویض مفصل منجر شود.
- مهار رشد در کودکان(در صورت مصرف طولانی)
در نهایت ذکر این نکته ضروری است که این عوارض به طور کلی در صورت مصرف خودسرانه و بدون تجویز پزشک ایجاد می شود و اگر پزشک این دارو را برای بیمار تجویز کرد،بیمار نباید از مصرف آن اجتناب کند و چه بسا عوارض مصرف نکردن آن از مصرف کردنش بیشتر باشد.
چرا که پزشک به تمام این عوارض آگاه است و سود و زیان مصرف دارو را می سنجد و وقتی عوارض بیماری از عوارض خود دارو بیشتر باشد،دارو را برای بیمار تجویز می کند و برای رفع عوارض آن به بیمار راه کار نشان داده و علائم خطر را به او گوشزد می کند.
نظرات