سختی های اولین سفر دور دنیا

نخستین کشتی رانان دور دنیا

فِرنائو دِ ماژالاس اِ سوسا که به فِردیناند ماژِلان مشهور است،دریانوردی بود که در حدود سال 1480 میلادی،در پرتغال به دنیا آمد،ماژلان در جوانی به اتفاق یک هیئت پرتغالی،به چند سفر دریایی رفته بود،اما از حدود سال 1515 میلادی به بعد،با بی مهری دربار پرتغال رو به رو شد و بنابراین همچون کِریستُف کُلُمب (دریانوردی،زاده 1451 میلادی در جنووای ایتالیا بود،او در سال 1492 میلادی،قاره آمریکا را به صورت اتفاقی،کشف کرد،در واقع او از طرف پادشاه اسپانیا،یعنی فردیناند و ملکه اش،ایزابل،مامور یافتن یک راه دریایی کوتاه تر به سرزمین های هندی بود،کلمب در سال 1506 میلادی،در اسپانیا،درگذشت)

کریستف کلمب(1506-1451)

به دربار اسپانیا روی آورد تا جزئیات طرحی جسارت آمیز را عرضه کند،او می خواست با کشتی قاره ی آمریکای جنوبی را دور بزند و به مناطق هند شرقی برسد.

فردیناند ماژلان(1521-1480)

ماژلان در سال 1518 میلادی،نزد شارل پنجم،پادشاه اسپانیا رفت،بعد از صحبت کردن با وی و تشریح برنامه و اهداف سفرش،سرانجام موفق شد شاه را متقاعد کند تا هزینه های سفرش را بپردازد.

پنج فروند کشتی با 240 ملوان در اختیار او قرار داده شد،کشتی ترینیداد به ناخدایی خودش،سان آنتونیو به ناخدایی خوان د کارتاژ،کونسپسیون به ناخدایی گاسپارد کسادا و معاونت خوان سباستیان دل کانو،ویکتوریا به ناخدایی لویس د مندوزا و سانتیاگو به ناخدایی خوان رودریگز د سرانو،آغاز سفر آنها در ماه اوت 1519 میلادی از شهر سویا بود.

این دریانوردان در این سفر حوادث زیادی را از سر گذراندند و عده ی زیادی از آنها نیز کشته شدند،از جمله خود ماژلان،ماژلان در جزیره ی ماکتان فیلیپین به دست بومیان آنجا،کشته شد،بسیاری دیگر نیز در اثر گرسنگی،بیماری و یا در درگیری با بومیان،جانشان را از دست دادند.

از پنج کشتی و 240 ملوانی که سفر را آغاز کرده بودند،تنها یک کشتی و 35 بازمانده توانستند به اسپانیا بازگردند،کشتی ویکتوریا به ناخدایی خوان سباستیان دل کانو،توانست یک دور کامل به دور زمین بزند و سپس به اسپانیا بازگردد،تاریخ بازگشت آنان در 8 سپتامبر 1522 میلادی بود،که دوباره به سویا برگشتند،دل کانو و ملوانانش که توانسته بودند ماموریتشان را با موفقیت به پایان برسانند،مورد استقبال باشکوه امپراتور،درباریان و مردم قرار گرفتند.

مرگ ماژلان در جزیره ماکتان فیلیپین

این سفر،دستاوردهای بزرگی نیز برای جهان علم داشت،از جمله اینکه به طور قطع ثابت کرد که زمین گرد است و مسطح نیست،اینکه آب های زمین بیشتر از خشکی های آن است و همچنین فواصل مناطق مختلف زمین از هم و وضعیت نسبی قاره ها را،آشکار کرد.

سختی های دریا

آنتونیو پیگافتا (دریانورد و اشراف زاده ی ونیزی) که نوشتن یادداشت های روزانه ی این سفر را بر عهده داشت،در مطالب خود،سفر طولانی اقیانوس آرام و مشکلات ملوانان را شرح داده است،این متن از کتاب سفر ماژلان گرداگرد جهان:سه رویداد معاصر با ترجمه چارلز ناول اقتباس گردیده است:

«چهارشنبه 28 نوامبر 1520،ما از تنگه خارج شدیم،خود را به اقیانوس آرام رساندیم،مدت سه ماه و بیست روز،بدون هیچ نوع غذای تازه ای سر کردیم،ما بیسکویت می خوردیم،بیسکویتی که دیگر بیسکویت نبود،بلکه پودری بود پر از کرم،کرم ها قسمت های خوب بیسکویت را خورده بودند و بوی زننده ی ادرار موش ها از آن بلند می شد…

خوان سباستیان دل کانو(1526-1486)

ما آب زرد می خوردیم،چون بر اثر گذشت زمان متعفن شده بود،همچنین ما چرم و پوست گاو می خوردیم،پوستی که روی طناب ها گسترده بودند تا عرشه را از آب محفوظ نگه دارد،این پوست ها به علت تابش آفتاب،باد و باران،فوق العاده سفت و سخت شده بودند،ما آنها را چهار تا پنج روز در آب دریا خیس می کردیم،بعد چند لحظه روی آتش می گرفتیم و می خوردیم…ما خاک اره ی تخته ها را هم می خوردیم…هر موش نیم دوکادو (که برای ملوانان پول زیادی بود) خرید و فروش می شد،اگر چه با پرداخت پول هم به ندرت می توانستیم موشی بیابیم،ولی آنچه حالا می گویم از همه ی مصیبت ها بدتر است:بعضی از ملوانان لثه های فک بالا و پایینشان چنان ورم کرده بود که به هیچ وجه نمی توانستند چیزی بخورند و در نتیجه جان می باختند.(این ورم از عوارض بیماری اسکوروی است که به علت دریافت ناکافی ویتامین سی ایجاد می شود)

اولین سفر دور دنیا با کشتی،سختی های بسیاری به همراه داشت