مادر رفتی و خورشید آسمون زندگیم غروب کرد و از پی آشیون زندگیم سقوط کرد… مادر رفتی و چشمه ی شادی هام از جوشش ایستاد و رود خنده هام از خروش ایستاد… مادر رفتی و توی دلم دریای خون موج می زنه و سیلاب غم از چشمام بیرون می زنه… بعد تو از آه آتشینم […]

نی دست من به شاخ وصال تو بررسید نی وهم من به وصف جمال تو دررسید این چشم شوربخت تو را دید یک نظر چندین هزار فتنه ازان یک نظر رسید عمری‌ست کز تو دورم و زان دل‌شکسته‌ام نی از توام سلام و نه از دل خبر رسید از دست آنکه دست به وصلت نمی‌رسد […]

آن که بر نسترن از غالیه خالی دارد الحق آراسته خلقی و جمالی دارد درد دل پیش که گویم که به جز باد صبا کس ندانم که در آن کوی مجالی دارد دل چنین سخت نباشد که یکی بر سر راه تشنه می‌میرد و شخص آب زلالی دارد زندگانی نتوان گفت و حیاتی که مراست […]